Drona en ik
Een jongen loopt bewonderend rond op een parkeerplaats vol bussen. "Dit is mijn broer Drona", vertelt de twaalfjarige Arjun in voice-over. De negenjarige Drona is gek op bussen en kent volgens Arjun het complete Amsterdamse busnetwerk uit z'n hoofd. Drona is autistisch. En dat is best ingewikkeld voor een oudere broer: "Ik vind het soms wel lastig dat hij geen eigen vrienden heeft." Dat Drona nu en dan z'n tong uitsteekt naar vreemden, is gênant. En een serieus gesprek van broer tot broer, of een balletje trappen, gaat moeizaam. Daar moet je een 'normaal' broertje voor hebben. Arjun: "Ik denk niet dat hij weet dat er iets met hem is. Je hoort hem er ook nooit over praten." Later wil Drona buschauffeur worden, maar zijn broer maakt zich zorgen: "Soms denk ik, waar komt hij na het voortgezet onderwijs terecht? Hoe gaat het dan verder met hem?" We volgen Drona en z'n broer thuis, op school, bij de kapper, en op het voetbalveld. Door de ogen van Arjun wordt een complex onderwerp als autisme op heldere en liefdevolle wijze bekeken. Het beeld is steeds zwart-wit, tenzij Drona in zijn meest geliefde vervoermiddel rijdt. Dan kleurt zijn wereld op en verdwijnen de verwarrende geluiden van alledag.
Onderdeel van IDFA Docschool, zie bijlage voor lesmateriaal.
Trefwoorden
familie, jeugd