Hollandse Meesters in de 21e eeuw - Sjoerd Buisman
Onderdeel van de serie Hollandse meesters in de 21e eeuw. De serie toont een reeks belangrijke Nederlandse kunstenaars van dit moment in hun werkruimtes, gezien door de ogen van gerenommeerde filmmakers. De blik achter de schermen biedt inzicht in de kunstenaars werkwijze, materiaalgebruik en ideeën over kunst.
Sjoerd Buisman (Gorinchem, 1948) bestudeert de wijze waarop bomen en planten groeien. Bovendien experimenteert hij ermee – door een knoop te leggen in een tak van een knotwilg of een pompoen in te snoeren met een leren riem. De manier waarop de natuur reageert op de interventies die Buisman doet, leert hem over de wetten en wetmatigheden die eraan ten grondslag liggen. Hij is onder de indruk van de wijze waarop de natuur zich aanpast aan de ingrepen die de mens doet en de vormentaal die dat oplevert.
In zijn manipulaties laat Buisman bomen onder een bepaalde hoek groeien of hangt hij planten ondersteboven. Hij legt zijn wil op aan de natuur, maar is zich eveneens bewust van het feit dat deze op een dag weer de overhand zal krijgen. Groei en tijd gaan hand en hand. De groeisculptuur Dennenwal (1985) in Het Nationale Park De Hoge Veluwe is daar een goed voorbeeld van. Buisman plaatst de bomen onder een hoek van 45 graden waardoor de stam een knik maakt, maar na verloop van tijd groeien de bomen toch weer recht omhoog.
De spiraal is een terugkerend element in het oeuvre van Buisman. Een vorm die eveneens aanwezig is in zijn fascinatie voor ‘phyllotaxis’ en ‘ouroboros’. Phyllotaxis is de groeiwijze waarbij bladeren of takken rondom een kern gegroepeerd zijn zoals bij bleekselderij het geval is. Ouroboros is een Grieks woord en betekent staart-eter. Het is een symbool voor het circulaire, het verbeeldt de eeuwige cirkel.
Buisman studeerde aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam (1965-1967) en aan De Ateliers (1968-1970). Werk van Buisman werd getoond in onder andere CODA Museum (Apeldoorn), Galerie Ramakers (Den Haag) en Arti et Amicitiae (Amsterdam).