Hollandse Meesters in de 21e eeuw - Joep van Lieshout
Onderdeel van de serie Hollandse meesters in de 21e eeuw. De serie toont een reeks belangrijke Nederlandse kunstenaars van dit moment in hun werkruimtes, gezien door de ogen van gerenommeerde filmmakers. De blik achter de schermen biedt inzicht in de kunstenaars werkwijze, materiaalgebruik en ideeën over kunst.
Van Lieshout (Ravenstein, 1963) ontwerpt objecten op de grens van beeldende en toegepaste kunst. Hij is gefascineerd door hoe de mens dingen gebruikt. Om die reden zegt veel van zijn werk iets over gebruik of is zelf op een bepaalde manier te gebruiken. Zoals Van Lieshouts bushokjes, tafels en verplaatsbare wooneenheden, de zogenoemde mobile homes. Daarnaast speelt de functionaliteit van complexe systemen, met als belangrijk voorbeeld het menselijk lichaam, een prominente rol in zijn oeuvre.
Deze fascinatie voor systemen is ook terug te vinden in de manier waarop Van Lieshout werkt. In 1995 richtte hij Atelier Van Lieshout (AVL) op. AVL is enerzijds een bedrijf dat onder andere een artistiek en zakelijk leider, PR-medewerker en tentoonstellingsmaker in dienst heeft, anderzijds een fabriek met werkplaatsen voor het vervaardigen van polyester en het bewerken van hout en metaal. Binnen deze complexe structuur werken gemiddeld zo’n twintig mensen.
Van Lieshout ziet zichzelf als een ontdekkingsreiziger: hij is constant op zoek naar wat nog niet bestaat of ontdekt is. Politiek, machtssystemen en de vraag naar autarkie en zelfredzaamheid spelen daarin een belangrijke rol. Door de jaren heen ontwikkelde Van Lieshout verschillende modellen voor utopische en dystopische samenlevingen. Voorbeelden zijn AVL-Ville (2001) en Slave City (2005). In Slave City worden de mensen maximaal uitgebuit om inkomsten te genereren: wie niet bruikbaar is wordt ‘hergebruikt’, dat wil zeggen, opgegeten.
Met AVL-Ville daarentegen creëerde Van Lieshout een jaar lang een vrijstaat, voorzien van een eigen grondwet, zelfvoorzienende economie, landbouw, medische zorg, restaurant en wapens. Het is nooit Van Lieshouts bedoeling voor te schrijven wat goed en wat slecht is, het is aan de toeschouwer om zich tot het werk en het gedachtegoed te verhouden en een mening te vormen over wat een wenselijk ideaal of toekomstbeeld is. Het grensgebied, dát is wat Van Lieshout interesseert.
Van Lieshout studeerde aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam (1980-1985) en aan De Ateliers (1985-1987). In 1992 won hij de Prix de Rome. Exposities van zijn werk vonden plaats in de Onderzeebootloods (Rotterdam), Drenths Museum (Assen), Museum Beelden aan Zee (Scheveningen) en GRIMM (Amsterdam).Werk van Van Lieshout bevindt zich in collecties over de hele wereld.