5 Walks. Hercynia Silva

"In the northern region is the vast expanse of the Hercynian forest, untouched by the ages and coeval with the world, which surpasses all marvels by its almost immortal destiny." (Pliny, ‘Natural History’ 23-79 AD)

De gruwel en luister van het laatste restje Noord-Europese oerbos roept een geschiedenis op van jagen, vluchten en ontmoetingen met wonderlijke wezens. Eerste deel van een serie over de culturele betekenis van het landschap.

Bedreigend, geheimzinnig, luisterrijk, idyllisch – dat is het bos niet zelf. Wij vullen het met betekenis door middel van verhalen en beelden. De cultuur annexeert de natuur door hem te bezielen.
Bosgeschiedenissen verschillen nauwelijks per land of periode. Ze verhalen over dwalen, jagen, ontmoetingen met wonderlijke wezens, vruchtbaarheidsculten en boomverering, waarbij schending van de heilige boom alleen rechtgezet kan worden met een offer. Degene die de wetten van de natuur kent, komt tijdens zijn ontdekkingsreizen door het bos op wonderbaarlijke plaatsen. Wie er niet thuishoort raakt hopeloos verdwaald.

Het valt op hoe hardnekkig landschapsmythen zijn. Terwijl het oerbos zich terugtrekt en er in Europa slechts enkele tientallen vierkante kilometers van over zijn, lijkt de mythe van het woeste woud zich te hebben aangepast. Snelwegen zijn onze nieuwe bospaden, met neonreclames als dwaallichten en spookrijders als faunen. De snelheid en kracht van de machine heeft de plaats ingenomen van het wilde beest. De chaos van het ongerepte bos en de orde van de beschaving zijn als twee zijden van een blad.

Trefwoorden

landschap, geschiedenis